Efendime söyleyeyim; "Elin boynuzlarının evinde ne işi var?" diye soranlar olabilir.

"Birde utanmadan duvara asmış.
Aman ben dokunamam, evime bile sokmam.
Yok bu çocuk hangi kabileye karışmış.
Ay bu ısırır mı?
diyenler de olabilir."

Hayat bu ya, her şey olabilir. :)

Bu boynuzları bana evren gönderdi, bende daha güzelleştirip baş ucuma astım.
Bizde böyledir, misafir baş üstünde ağırlanır. Bu misafirde, uzun kalacağı içinde direkt başucuma yerleşti.

Hikayenin aslı şöyle;
Geyik başlarının trend olmasından önce de, dağ evlerindeki boynuzlar hep dikkatimi çekerdi.
İşin "gerçek" kısmı çok hoşnut etmese de, imitasyonları pekte fena değildi.
Geçen sezon sadece, Zara Home'da görmüştüm. Onda da geç görmüşüm, kalmamıştı.

Sonra Bursalı olanlar ya da Bursa'ya gelenler, ünlü Yeşil Cami'ninde yer aldığı Yeşil semtini bilirler, benim orada daha önce de gittiğim; antikacı-eskici karışımı bir dükkanım var. En sonra oraya banyom için ayna bakmaya gitmiştim.

-özel bir şeyler bulabilirim diyerek- 

Her gittiğimde de, iyice dönüp-bakarım ne var ne yok diye. Bu kez de karşıma bu boynuzlar çıktı. Üç taneydi, üçünü de aldım.

İki tanesi küçük, bir tanesi de daha büyüktü. Büyük olanı banyoya koymuştum. İkisini de duvara asarım diye düşünüyordum. Öyle de oldu.

İki adet boynuz, sehpadan kalan bir tahta parçası, biraz zincir ve boya.

*Mat bir siyah istediğim için, ahşabı kara tahta boyası ile,
*Krom zincirleri de siyah sprey boyayla boyadım.
*Zincirleri de zımba ile, ahşaba monte ettim.

*Boynuzları da, matkabın ağaç delici ucu ile deldim.(En korku dolu anlar, işin bu kısmıydı. Çatlamasından korktuğum için.)

*Arkadan vida ile tutturdum.

Sonrası işte bu kadar basit!

Daha önce söyledim mi bilmiyorum ama, aynaları ve lokal aydınlatmaları çok severim.
Gerçi söylemediysem de, bu fotoğraftan yeterince anlaşılıyor diye düşünüyorum. :)

Fotoğrafları bu sabah çektim, hava kapalıydı. Havanın kapalı olması demek, kötü fotoğraflar demek.
Ancak beklemek-bekletmekte istemedim.
Siz beni biliyorsunuz, durumu idare edin. :) Mutlu bir hafta olsun!